Φανταστείτε ότι ξυπνάτε ένα πρωί και διαπιστώνετε ότι σιγά σιγά οι αισθήσεις σας γίνονται όλο και πιο περίεργες, η κίνησή σας δυσκολεύει, αδυνατείτε να μιλήσετε ή να καταλάβετε τους άλλους, ακόμα και η αντίληψη του ίδιου σας του εαυτού κλονίζεται!
Στην Jil Bolte Taylor συνέβη ακριβώς αυτό, ως νευροεπιστήμονας όμως δεν το απέδωσε σε εξωγήινους ή ανώτερες δυνάμεις (βλέπε φλεγόμενες και μη καιόμενες βάτους και άλλα συναφή), αλλά κατάλαβε τι πραγματικά συνέβαινε: εγκεφαλικό! Έτσι, κατάφερε να μετατρέψει μια τόσο τρομακτική εμπειρία σε ένα πείραμα που κάθε νευρολόγος θα ζήλευε...
Η περιγραφή της είναι συγχρόνως διασκεδαστική και συγκινητική.
Διάρκεια: 18.44
Στην Jil Bolte Taylor συνέβη ακριβώς αυτό, ως νευροεπιστήμονας όμως δεν το απέδωσε σε εξωγήινους ή ανώτερες δυνάμεις (βλέπε φλεγόμενες και μη καιόμενες βάτους και άλλα συναφή), αλλά κατάλαβε τι πραγματικά συνέβαινε: εγκεφαλικό! Έτσι, κατάφερε να μετατρέψει μια τόσο τρομακτική εμπειρία σε ένα πείραμα που κάθε νευρολόγος θα ζήλευε...
Η περιγραφή της είναι συγχρόνως διασκεδαστική και συγκινητική.
Διάρκεια: 18.44
9 σχόλια:
*κι αν είναι το αριστερό ημισφαίριο που συλλέγει πληροφορίες και λεπτομέρειες (και λεπτομέρειες των λεπτομερειών..!) & που συνδέει τον παροντικό εαυτό με το παρελθόν του
*και αν το πρωινό εκείνο του εγκεφαλικού το αριστερό ημισφαίριο της Jil δεν λειτουργούσε και πολύ καλά
*τότε πως μπορεί να θυμάται το περιστατικό με τέτοια λεπτομέρεια(!) -- ακόμα και κατά τις στιγμές που στ' αριστερά είχαν κλείσει τα φώτα -- και να τα ανακαλεί με την βεβαιότητα πως μιλά για το ίδιο το δικό της βίωμα και παρελθόν???
(στ' αλήθεια απορώ, δεν προσπαθώ να κάνω τον εξυπνάκια..)
απίστευτη αφήγηση..
Left Vs. Right
Which Side Are You On?
Την έχω και εγώ αυτή την απορία, αλλά αν παρατηρήσεις, τις πολλές λεπτομέρειες τις αναφέρει όταν περιγράφει τις στιγμές που λειτουργούσε το αριστερό ημισφαίριο. Όταν δε λειτουργούσε, αναφέρει εμπειρίες ανάλογες της χρήσης παραισθησιογόνων (lala-land).
Επίσης, το οτι δε λειτουργούσε καλά, δε σημαίνει οτι δε λειτουργούσε καθόλου, έτσι δεν είναι;
Μην ξεχνάς, βέβαια, ότι περιέγραψε 4 ώρες μέσα σε 10 λεπτά: φαντάσου πόσα βίωσε και έκανε που πιθανόν να μην τα θυμάται καθόλου.
Αυτά μπορώ να σκεφτώ... Κανένας άλλος;
"...could not recall any of my life"
Δεν την αμβισβητώ, αλλά και μένα μου φαίνεται περίεργο. Ίσως το "κενό" ανακατασκευάστηκε μερικώς (πιθανώς φανταστικά) με την πάροδο του χρόνου.
Θεατρικότατη πάντως η Dr.
"Στην Jil Bolte Taylor συνέβη ακριβώς αυτό, ως νευροεπιστήμονας όμως δεν το απέδωσε σε εξωγήινους ή ανώτερες δυνάμεις (βλέπε φλεγόμενες και μη καιόμενες βάτους και άλλα συναφή), αλλά κατάλαβε τι πραγματικά συνέβαινε: εγκεφαλικό!"
...
χμμμ...
δηλαδή, πόσο συχνό είναι αυτό το φαινόμενο, να παθαίνει κάποιος εγκεφαλικό (πιο συγκεκριμένα, να νιώθει τα παραπάνω συμπτώματα) και να πρεσβεύει ότι έπεσε θύμα εξωγήινης επίθεσης ή ότι είχε κάποια εκστατική εμπειρία;
Έτσι όπως το γράφεις, θα έλεγε κανείς ότι αυτή είναι μια πολύ συχνά συναντούμενη ερμηνεία ενός εγκεφαλικού!!
Είναι;
Πόσες τέτοιες ερμηνείες έχεις συναντήσει;
Αμαλία, έχεις μια τάση τελευταία να εκλαμβάνεις ως σοβαρή γραφή οτιδήποτε γράφω. :P
Σαφώς δεν έχω κάνει κάποια σχετική επιστημονική έρευνα (αν και θα είχε ενδιαφέρον).
Το (ομολογουμένως, άσχετο) σχόλιο αυτό πήγαινε στην προθυμία που δείχνουν μερικοί άνθρωποι να ερμηνεύουν τέτοιου είδου περίεργες εμπειρίες βασισμένοι σε ανώτερες ή ανώτατες οντότητες, ενώ υπάρχουν πολύ πιο απλές απαντήσεις: κάτι δεν πάει καλά με το hardware που επεξεργάζεται και ερμηνεύει τις εμπειρίες! Εφαρμογή της λεπίδας του Όκαμ, δηλαδή.
Δε χρειάζεται να μιλάμε για εγκεφαλικό. Οποιοδήποτε φαινόμενο χωρίς άμεσα εμφανή εξήγηση μπορεί να γίνει αφετηρία για κυνήγι φαντασμάτων.
Μη μένεις σε αυτό, χάνεις το ζουμί της ομιλίας έτσι.
Ίσως θα έπρεπε να σταματήσω να σχολιάζω τα βιντεάκια που ανεβάζω...
:D
Καλέ μου s.f.p.
Ήθελα απλά να πω, να αποφεύγουμε τις εύκολες ερμηνείες και κρίσεις, γιατί έτσι δε διαφέρουμε και πολύ από όσους δαιμονοποιούν το καθετί.
:-)
επίσης, ship, μην επικαλείσαι τόσο συχνά τον occam και τις υπέροχες μεσαιωνικές λεπίδες του..
θα μπορούσα να σκεφτώ τουλάχιστον δυο έγκυρα (και ορθά?χμμ..) επιχειρήματα πως το ξυράφι κόβει και από τις δύο πλευρές στις περιπτώσεις υπερβατικών (εννοώ που διαφέρουν από τον συνήθη μας modus αντίληψης) εμπειριών....
:DDDDDDDDDDDDDDDDDDD
(χε χε ship..εξαγριώνεις τα θηλυκά της παρέας..)
Βρε τι λέτε... μια κουβέντα δεν μπορούμε να πούμε...
:P
Αν και έχουμε ξεφύγει, είναι σαφές ότι υιοθετούμε διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς τα ανεξήγητα. Αυτοχαρακτηριζόμενος ως (υγιώς εννοούμενος) σκεπτικιστής, σε τέτοια θέματα συντάσσομαι με τις απόψεις του Carl Sagan: "Extraordinary claims require extraordinary evidence".
ΥΓ. uqbar, σε παρακαλώ, μην αρχίσεις να ψειρίζεις τον ακριβή ορισμό του σκεπτικισμού, θα ξεφύγουμε ακόμα περισσότερο. Είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις πώς το εννοοώ.
:P
Εκπληκτική...
Από τα καλύτερα βιντεάκια που έχουν αναρτηθεί, νομίζω.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η σύνδεση αριστερού ημισφαιρίου με την ατομικότητα και το ξεχωριστό από το ''εσύ'' και του δεξιού με το τώρα, το εδώ, το εμείς!!
Σε πόσες συνειδήσεις χωριζόμαστε τελικά??
Άν μπορούσαμε να διαλέξουμε, τι θα διαλέγαμε??
Δημοσίευση σχολίου