Το motion after-effect είναι αυτό το ζαλιστικό αντιληπτικό φαινόμενο όπου μετά από κάποιας διάρκειας παρακολούθηση κινούμενου οπτικού ερεθίσματος (adaptation) βλέπεις ένα στατικό ερέθισμα να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. (ευκαιρία για παιχνίδι εδώ)
Μια πρόσφατη έρευνα δείχνει πως το φαινόμενο μπορεί να μεταφερθεί από την αφή στην όραση και αντίστροφα:
Άνθρωποι που δέχτηκαν κινούμενα απτικά ερεθίσματα και στη συνέχεια τους παρουσιάστηκε στατικό οπτικό ερέθισμα το αντιλήφθηκαν σαν κινούμενο. Αντίστοιχα, άνθρωποι που παρακολούθησαν κινούμενα οπτικά ερεθίσματα αντιλήφθηκαν στατικά απτικά ερεθίσματα σαν κινούμενα. Σε κάθε περίπτωση η κατεύθυνση της φαινόμενης (ψευδαισθητικής!) κίνησης ήταν αντίθετη στην κατεύθυνση της κίνησης που έγινε η προσαρμογή (το adaptation).
Konkle, T. et al (2009). Motion Aftereffects Transfer between Touch and Vision. Curr. Biol. DOI: 10.1016/j.cub.2009.03.035.
Από αυτή την έρευνα παίρνει κανείς μια ιδέα για το εντυπωσιακό εύρος της αλληλεπίδρασης μεταξύ των δυο αντιληπτικών συστημάτων, αλλά δεν μου είναι σαφές πως συμβιβάζονται τέτοιες παρατηρήσεις με την υπόθεση της διελκυστίνδας μεταξύ ανταγωνιζόμενων νευρωνικών πληθυσμών που εξηγεί το φαινόμενο στην όραση.
Θα μπορούσαν να υπάρχουν νευρωνικοί πληθυσμοί που αποκρίνονται βέλτιστα σε μια κατεύθυνση κίνησης όπου όμως αυτή η κίνηση αναπαρίσταται τόσο αφηρημένα (μεταβολή της θέσης κάποιου πράγματος στο χρόνο?!) ώστε να μην εξαρτάται από το είδος της αίσθησης που δίνει την πληροφορία για την ύπαρξή της (δηλ από το ποιό είναι αυτό το πράγμα που μεταβάλλεται)?! Και ακόμα να επηρρεάζουν την αντιληπτική εμπειρία της κίνησης ανεξαρτήτως αισθητικής τροπικότητας (αυτό κι αν είναι top down!)?!
[Μη με παρεξηγείτε, έχουμε άνοιξη..]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου