Τρίτη, Δεκεμβρίου 11, 2007

Θα μπορούσαν τα ρομπότ να έχουν συναισθήματα;


Από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας, το Blade Runner κορυφώνεται με μια σκηνή που έχει μείνει στην ιστορία, ως μία από τις διασημότερες στις ταινίες sci-fi.

Blade Runner - Time to Die






I've seen things you people wouldn't believe. Attack ships on fire off the shoulder of Orion. I watched C-beams glitter in the dark near the Tannhauser gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain. Time to die.

3 σχόλια:

uqbar2342 είπε...

θα μπορούσαν τα ρομπότ να έχουν συναισθήματα??
χμμ..
έχω εγώ συναισθήματα??
τι είναι τα συναισθήματα??
αν μπορώ εγώ να έχω συναισθήματα, γιατί να μη μπορούσε και ένα A.I.??
τι είναι το ρομπότ??
που ξέρω πως εγω δεν είμαι ρομπότ??

το βιβλίο είναι απίθανο, όπως και όλα τα βιβλία του dick, και -μιας και το έφερε η κουβέντα- έχω ένα μεταχειρισμένο ubik (ναι,ναι, το αντικείμενο..) προς πώληση, το θέλει κανείς???

Conscibot Amalia Tsakiri είπε...

Δυστυχώς το βιβλίο δεν έχω ακόμα δεήσει να το διαβάσω. Το έχω στα 'προσεχώς' με περίπου 500 ακόμα βιβλία που τους έχω υποσχεθεί κάποια στιγμή να τα διαβάσω!
Αντ' αυτού, έχω δει μερικές φορές την ταινία και όταν μου' ρχεται στο μυαλό ακούω και το soundtrack να πορωθώ ακόμα περισσότερο.

Τι θα κάνουμε με την πρόταση για να δούμε ταινία στο μάθημα της Φιλοσοφίας του Νου τη Δευτέρα;
Θα ήταν πολύ καλή ιδέα να κανονίζαμε να δούμε το Blade Runner με τον Μαραγκό, θα μπορούσαμε να πούμε και στον Γυφτοδήμο να έρθει και μετά να κάνουμε μία συζήτηση σχετικά με τις προεκτάσεις της ταινίας.

Άμα θέλετε, εγώ μπορώ να φέρω την ταινία (directors cut ασφαλώς), αλλά θα πρέπει να ενημερώσουμε τον Μαραγκό και τον Γυφτοδήμο.

kav είπε...

Να τολμήσω μια γνώμη.
Συναισθήματα είναι αυτό που έχουν όλα τα ζώα για να διαχειρίζονται (κατανοούν;) το περιβάλλον τους.
Είναι μια ασυνείδητη επεξεργασία πληροφορίας που συνειδητά αντιλαμβάνεσαι μόνο το αποτέλεσμά της, που μπορεί να είναι μ'αρέσει, δεν μ'αρέσει, κίνδυνος ή ασφάλεια κτλ. Μια άμεση στοιχειώδης κρίση για μια κατάσταση που βρίσκεται ο οργανισμός.
Όταν κάποιος είναι συναισθηματικά φορτισμένος κάνει πράγματα χωρίς να τα σκεφτεί, (τα συναισθήματα του καθορίζουν την συμπεριφορά του), ή (το πιο συνηθισμένο) οι σκέψεις του παίρνουν ένα δρόμο που καθορίζεται από τα συναισθήματά του.
Αν φανταστούμε ένα ζώο χωρίς γλώσσα (χωρίς ενοιολογικό σύστημα δηλαδή - πχ σκύλος) και με ποιο νοήμονα τρόπο θα μπορούσε να αντιδρά με το περιβάλλον του, τότε τα συναισθήματα φαίνονται σαν καλή εναλλακτική γιατί παρέχουν ένα σύστημα κατανόησης (εσωτερικές καταστάσεις του νου του σκύλου).
Μπορούμε όμως να φανταστούμε και έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε διαρκή συναισθηματική φόρτιση, ή που για κάποιο λόγο νιώθει τα συναισθήματα πιο έντονα από τους άλλους. Αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να αναπτύξει κάτι σαν "προαίσθημα" και να ζει χωρίς να κρίνει τις καταστάσεις λογικά, αλλά να αποφασίζει βάσει προαισθήματος;
Πιστεύω ότι λίγο πολύ όλοι μας έχουμε (ή μπορούμε να έχουμε) "προαισθήματα" και σίγουρα όλοι μας έχουμε κάνει πράγματα παρακινούμενοι από τα συναισθηματά μας.
Τα συναισθήματα πιστεύω εμφανίστηκαν εξελικτικά πριν τη γλώσσα, και συνιστούν έναν "πρωτόγονο(;)" τρόπο συνειδητής αλληλεπίδρασης του οργανισμού με το περιβάλλον.