Sine wave synthesis speech

Στα εργαστήρια Haskins υπάρχουν δείγματα σύνθεσης φωνής με μια μέθοδο ονομαζόμενη sine wave synthesis speech.

Αφορά την σύνθεση ομιλίας η οποία στηρίζεται στις τρεις πρώτες αρμονικές (καλά κατάλαβα;)

Υπάρχουν και μελέτες αναφορικά με την ανασύνθεση φωνής ομιλητή σε έργα αναγνώρισης του περιεχομένου του λόγου, και τα ευρήματα δείχνουν ότι το περιεχόμενο είναι δυνατόν να επικοινωνηθεί, παρόλο που αρκετά χωροχρονικά δυναμικά χαρακτηριστικά της φωνής χάνονται (κάποια άλλα διατηρούνται).

Την τέταρτη φορά που άκουσα αυτό το δείγμα όντως κατάλαβα τι θέλει να πει το ποιητή!!!


Το πιο εντυπωσιακό εύρημα είναι πως (σε αντιστοιχα πειράματα, βλέπε: Remez, R.E., Rubin, P.E., Pisoni, D.B., & Carrell, T.D. Speech perception without traditional speech cues. Science, 1981, 212, 947-950.) η παραγώμενη "ομιλία" μεταφέρει πληροφορία ακόμα και για την ταυτότητα του ομιλητή!!!! (όχι όμως και όταν αυτή παιχτεί ανάποδα).

P.S. happy new fear

How the Brain Processes Music

Μοιάζει ενδιαφέρον (αντιγράφω από την ιστοσελίδα του EmCAP project):

Aim
Our aim is to investigate how human cognition emerges and how useful mental representations develop through interactions with an environment. The particular environment we focus on is the world of music.

Why Music?
Music is universal. It contains temporally extended yet predictable patterns. It is governed by stylistic rules or conventions, and perception evolves in time as listeners build up representations of the current context.

Hypothesis
Our hypothesis is that the perception of an environment is an active process, which involves making predictions. The need for continually making better predictions drives the formation of useful representations and the formation of a cognitive hierarchy.

Κοιτάξτε στο showcase και στα downloads. Αναρτήστε σχόλια για ό,τι βρείτε ιδιαίτερα ενδιαφέρον!

Τα μυστικά της (συνθετικής) ευτυχίας ΙΙ

Τον Dan Gilbert τον έχουμε ξανακούσει (χάθηκες shipwrecked..).
Εδώ μιλά για τις όχι-και-πολύ-λογικές επιλογές που κάνουμε και κατά παράδοξο τρόπο μας ικανοποιούν διότι βλακωδώς πιστεύουμε πως αυξάνουν την ωφέλειά μας (η ηλιθιότητα ήταν πάντα ένας σίγουρος δρόμος για την ευτυχία..)

Αν και έχω να παρατηρήσω πως ο Dan εστιάζει τις έρευνές του σε δυτικούς μεσαίας κυρίως εισοδηματικής τάξης (προσωπικά, ούσα πάμπτωχη, κάλλιστα θα διέσχιζα την πόλη προκειμένου να εξοικονομήσω οποιαδήποτε ποσοστιαία έκπτωση επί του συνολικού εξόδου) αξίζει τον κόπο το μισάωρο της ομιλίας και έχει και bonus ερωταποκρίσεις στο τελευταίο δεκάλεπτο!


Διάρκεια 33'38"


Σχετική με το θέμα είναι και η ομιλία του δημοσιογράφου Benjamin Wallace (Does happiness have a price tag?), ο οποίος δοκιμάζει διάφορα πανάκριβα πράγματα (δείτε κι εδώ) προσπαθώντας να εκτιμήσει αν όντως προσφέρουν μεγαλύτερη αντικειμενική(?!) ευχαρίστηση - πράγμα το οποίο θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει εξαρχής μια αφελή προσδοκία..


Διάρκεια 14'40"

Βάση Δεδομένων Εικόνων

Σε ένα paper βρήκα αυτή την ΒΔ όπου περιλαμβάνει πρόσωπα σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε διάφορες πόζες (προφίλ - ανφάς) και με διάφορες εκφράσεις (neutral -smiling etc).


Ίσως χρήσιμο το link.

Δημοσιογραφικά όνειρα

Σύμφωνα με δημοσίευμα του in.gr, ο μαγνητικός τομογράφος αρχίζει να εισβάλλει σε φαντασίες και όνειρα. Στην πραγματικότητα, οι Ιάπωνες επιστήμονες περιγράφουν αυτό που έκαναν ως εξής: “We have shown that contrast-defined arbitrary visual images can be reconstructed from fMRI signals of the human visual cortex on a single trial basis” (σελ. 924). Απεικόνισαν δηλαδή, μέσω των καταγραφών λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας, την εικόνα που έβλεπε ο εθελοντής τη στιγμή της νευροαπεικόνισης, την οποία παρουσίαζαν ως οπτικό ερέθισμα οι ερευνητές, και όχι κάποια εικόνα της φαντασίας του. Η εικόνα απαρτιζόταν από φωτεινά και σκοτεινά σημεία σε ένα πλέγμα 10x10. Για παράδειγμα, όταν ο εθελοντής έβλεπε αυτό:
χάρη στη στατιστική ανάλυση προηγούμενων νευροαπεικονίσεων του ιδίου ατόμου από διάφορες εικόνες αυτού του τύπου, οι ερευνητές μπορούσαν να υπολογίσουν με βάση το σήμα του μαγνητικού τομογράφου, αυτό (σελ. 923):
Παρότι το δημοσίευμα του in.gr δεν περιέχει ανακριβείς πληροφορίες, δημιουργεί εντελώς παραπλανητικές εντυπώσεις τόσο για αυτό που έγινε όσο και για το τι σημαίνει, κάτι που επιβεβαιώθηκε σε σχετική συζήτηση στο χτεσινό μάθημα. Το δημοσίευμα αναφέρει ότι «Στο μέλλον, ο τομογράφος θα διαβάζει ακόμα και όνειρα, υποστηρίζουν», χωρίς εισαγωγικά, κάτι που δεν βασίζεται στην επιστημονική μελέτη αλλά ενδέχεται να προέρχεται από κάποια άλλη δημοσιογραφική ανακοίνωση και είναι δύσκολο να ελεγχθεί για την ακρίβειά του.
Οι ερευνητές καταλήγουν, στο άρθρο τους, ότι “More interesting are attempts to reconstruct subjective states that are elicited without sensory stimulation, such as visual imagery, illusions, and dreams...One could address this issue by attempting to reconstruct a subjective state using a reconstruction model trained with physical stimuli...Thus, our approach could provide valuable insights into the complexity of perceptual experience and its neural substrates” (σελ. 926). Η λέξη «όνειρο» εμφανίζεται στον τίτλο του δημοσιεύματος του in.gr και τρεις ακόμα φορές μέσα στο κείμενο των 244 λέξεων, ενώ η λέξη “dreams” εμφανίζεται μία φορά σε 12 σελίδες της επιστημονικής δημοσίευσης, στην τελευταία παράγραφο όπου αναφέρονται εικασίες για μελλοντικές έρευνες. Φυσικά η εργασία δεν έχει καμία σχέση με όνειρα. Είναι μια σημαντική και ενδιαφέρουσα εργασία και δεν έχει ανάγκη από δημοσιογραφικές ηλιθιότητες για να αναδειχθεί.
Παρόμοιες ανοησίες άκουσα και στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ σήμερα (14/12), του υποτιθέμενου σοβαρότερου τηλεοπτικού καναλιού, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του (ακατάλληλου, λόγω διαφορετικού επιστημονικού πεδίου) προσκεκλημένου να διατυπώσει ακριβέστερα την πραγματικότητα.
Δίδαγμα 1^ο: Τα δημοσιογραφικά δημοσιεύματα δεν αποτελούν αξιόπιστη πηγή επιστημονικής ενημέρωσης (επαναλαμβάνουμε μέχρι πλήρους εμπέδωσης).
Δίδαγμα 2^ο: Πώς να γράφετε κάτι που δεν λέει (σχεδόν) κανένα ψέμα και στο τέλος δίνει μια εντελώς λανθασμένη εντύπωση για την πραγματικότητα. Προσοχή στους δημοσιογράφους!

Η Εξάπλωση της Παραβατικότητας

Όταν βλέπουμε πως οι άλλοι άνθρωποι γύρω μας δείχνουν ξεκάθαρη ανυπακοή σε έναν κοινωνικό κανόνα, αυξάνεται η προθυμία μας να 'σπάσουμε' κι εμείς τον συγκεκριμένο κανόνα ("αφού όλοι το κάνουν, γιατί όχι κι εγώ?").

Σε μια πρόσφατη μελέτη (Keizer et al., The Spreading of Disorder), εξετάζεται αν η παραβατικότητα εξαπλώνεται, δηλαδή αν η παρατήρηση συγκεκριμένης παραβατικής συμπεριφοράς προκαλεί αυξημένη προθυμία ανυπακοής και άλλων, διαφορετικών κοινωνικών κανόνων ή ακόμα και νόμων του κράτους -- υπόθεση γνωστή και ως The Broken Windows Theory.

Μέσα από έξι πειράματα πεδίου (natural field experiments), οι Keizer et al. βρήκαν πως αυτή η συσχέτιση όντως εμφανίζεται : όταν υπάρχουν τριγύρω σημάδια κοινωνικής ανυπακοής αυξάνεται η διάθεση για παραβατικότητα (πχ. παρουσία graffiti στους τοίχους διπλασιάζεται ο αριθμός των ανθρώπων που απαντούν πως δεν θα είχαν πρόβλημα να πετάξουν σκουπίδια στο δρόμο -- χμμ..εδώ θα μπορούσε να υπάρχει ένα συσχετιστικό προβληματάκι, επειδή δεν έχω πρόσβαση στο άρθρο μεταφέρω από την περίληψη εδώ).

Οι συνειρμοί δικοί σας..

Ο Clifford Stoll και ένας σωρός άλλα πράγματα

Λοιπόν. Μπορεί αρχικά να φαίνεται πως ο Cliff είναι κλασσική περίπτωση ADHD. Ε, και?

Στο παρακάτω video βλέπουμε τον Clifford Stoll να διασκεδάζει τρελά
-- μετρώντας την ταχύτητα του ήχου (όπου κατά τη διάρκεια του εν λόγω υπολογισμού χρειάζεται να γίνει μια πράξη πολλαπλασιασμού και ο Cliff βγάζει από το τσεπάκι-κυριολεκτικά- έναν λογαριθμικό χάρακα για βοήθεια!!!- ιδέα για πρωτοχρονιάτικο δώρο 1: το super cool μοντέλο Engineering Versalog II ή το χρήσιμο σε περίπτωση ατομικής έκρηξης Radiac No. 1 Mk2),
-- επιδεικνύοντας με δίκαιο καμάρι τα μονόπλευρα αντικείμενα που κατασκευάζει με κόπο στο τρισδιάστατο σύμπαν μας (ιδέα για πρωτοχρονιάτικο δώρο 2 : σκούφος Klein και ταιριαστό κασκολ Mοebius!!),
-- διηγούμενος -με απρόσμενη συνάφεια με την ελληνική επικαιρότητα- τις περιπέτειές του με τις αστυνομικές δυνάμεις καταστολής (όπου εν μέσω δακρυγόνων και κυνηγητού ανακαλεί τη φυσική περιγραφή του εκκρεμούς και τους μετασχηματισμούς Lorentz!!)
-- χρησιμοποιώντας τη φράση 'steady evolution' (no comments..)
-- και γενικά περιφέροντας στη σκηνή τον ενθουσιασμό του για ένα σωρό πράγματα!



Διάρκεια 17'56"

ps. ελπίζω να έγινε σαφές πως ο μόνος λόγος που έκανα το post ήταν για να υπο-δηλώσω διακριτικά τι επιθυμώ να βρω φέτος μέσα στην κάλτσα μου (ακούς santa?:ΡΡ)

Μόρφωση σε κωφότυφλους

http://en.wikipedia.org/wiki/Deafblindness

http://en.wikipedia.org/wiki/Helen_Keller

http://en.wikipedia.org/wiki/Laura_Bridgman