Πώς ακούω Radiohead ;

Μετά απο σχεδόν 17 χρόνια ενασχόλησης με τη μουσική ανακαλύπτω αυτό που κατα καιρούς σκεφτόμουν. Ακούν όλοι οι ακροατές με τον ίδιο τρόπο τη μουσική; Στη παρακάτω έρευνα φαίνεται πως μάλλον όχι. Η αντίληψη του ρυθμού φαίνεται να ενεργοποιεί σε μουσικούς και μη πιο εντονα, και κυρίως ,το αριστερό ημισφαίριο. Τι γίνεται όμως με την αντίληψη της μελωδίας και της αρμονίας; Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά, έτσι ενώ στους μη-μουσικούς δραστηριοποιείται το δεξί ημισφαίριο, στους μουσικούς δραστηριοποιείται και πάλι το αριστερό. Στο γιατί μπορει να συμβαίνει κατι τέτοιο,η απάντηση είναι προφανώς λόγω της εξάσκησης. Οι μουσικοί μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τις νότες μιας μελωδίας, τις διαδοχές της αρμονίας και γενικά να κωδικοποιούν πολύ πιο συστηματικά τα ερεθίσματα αυτά. Αν το προχωρίσουμε ένα βήμα παρακάτω θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι σαν να έχουν μάθει μια "γλώσσα", ένα συστημα κωδικοποίησης των μουσικών ερεθισμάτων.΄Ετσι λοιπόν οι μουσικοί ξέρουν τι ακούν όταν ακουν Radiohead. Στο υπέροχο πχ paranoid android (by the way



) θα σου πουν, καλά ρε φίλε άλλες συγχορδίες δε βρήκες να βάλεις; Πέμπτη -Πρώτη (V-I) βάζει και η γιαγιά μου, και σιγά πια με τους κυκλούς, να κλάψω τώρα ή μετά ; Και όλα αυτά όταν ο μέσος ακροατής τουλάχιστον θα κόψει τις φλέβες του... Καλά,θα μου πείτε δε κόβουν όλοι φλέβες για τους Radiohead, άλλα όλο και για κάποιον θα κόβουν. Πάντως αυτός που θα κόβει φλέβες για Ξενάκη, είναι σίγουρα μουσικός. Και αυτό κυρίες και κύριοι, γιατί; Γιατί ο μουσικός έχει μάθει να ακούει, και μάλιστα να ακούει αναλυτικά, δηλαδή, θα μπορούσε να πει κάποιος,έχει μάθει κατα κάποιο τρόπο και να μην ακούει. Ναι, όταν δε μπορεί να ευχαριστηθεί ένα λίγο πιο απλό απο το θόρυβο κομμάτι, όταν αντί να συλλάβει το σύνολο, αυτή τη συνολική αίσθηση που πιάνει πολύ εύκολα ο μέσος ακροατής, αλλά κατακρεουργεί το βατραχάκι για να δει τι έχει μέσα τότε-να με συγχωρήσουν οι θιγόμενοι-μάλλον δεν ακούει. Και, ναι, και εγώ η ίδια έχω περάσει απο αυτή τη φάση,του να εκτιμώ αποκλειστικά και μόνο το πρωτότυπο,το παράξενο και το έξυπνο, αλλά πραγματικά, η ουσία της τέχνης και η ανατριχιαστική εμπειρία αυτής δεν είναι η τεχνική, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Ζηλεύω αυτους που ακούν και δε ξέρουν τι κρύβεται απο κάτω, γιατι αυτή είναι η μαγεία.Είναι η μαγεία που θα χαθεί μόλις προσπαθήσεις να το "βγάλεις" στη παλιά σου κιθάρα και κυρίως όταν το μάθεις και το χεις παίξει και καμιά 50αριά φορές. Γι'αυτό και γώ πλέον,όταν πραγματικά θέλω να ακούσω μουσική, ζωγραφίζω φάλαινες και στέλνω φιλιά στο Φίλιππο Νάκκα.

Καληνύχτα

The cerebral haemodynamics of music perception

A transcranial Doppler sonography study

Stefan Evers¹, Jörn Dannert², Daniel Rödding¹, Günther Rötter² and E.-Bernd Ringelstein¹

¹ Department of Neurology, University of Münster and ² Department of Music, University of Dortmund, Germany

Correspondence to: Stefan Evers, MD, Department of Neurology, University of Münster, Albert-Schweitzer-Str. 33, D-48129 Münster, Germany E-mail: everss@uni-muenster.de

The perception of music has been investigated by several neurophysiological and neuroimaging methods. Results from these studies suggest a right hemisphere dominance for non-musicians and a possible left hemisphere dominance for musicians. However, inconsistent results have been obtained, and not all variables have been controlled by the different methods. We performed a study with functional transcranial Doppler sonography (fTCD) of the middle cerebral artery to evaluate changes in cerebral blood flow velocity (CBFV) during different periods of music perception. Twenty-four healthy right-handed subjects were enrolled and examined during rest and during listening to periods of music with predominant language, rhythm and harmony content. The gender, musical experience and mode of listening of the subjects were chosen as independent factors; the type of music was included as the variable in repeated measurements. We observed a significant increase of CBFV in the right hemisphere in non-musicians during harmony perception but not during rhythm perception; this effect was more pronounced in females. Language perception was lateralized to the left hemisphere in all subject groups. Musicians showed increased CBFV values in the left hemisphere which were independent of the type of stimulus, and background listeners showed increased CBFV values during harmony perception in the right hemisphere which were independent of their musical experience. The time taken to reach the peak of CBFV was significantly longer in non-musicians when compared with musicians during rhythm and harmony perception. Pulse rates were significantly decreased in non-musicians during harmony perception, probably due to a specific relaxation effect in this subgroup. The resistance index did not show any significant differences, suggesting only regional changes of small resistance vessels but not of large arteries. Our fTCD study confirms previous findings of right hemisphere lateralization for harmony perception in non-musicians. In addition, we showed that this effect is more pronounced in female subjects and in background listeners and that the lateralization is delayed in non-musicians compared with musicians for the perception of rhythm and harmony stimuli. Our data suggest that musicians and non-musicians have different strategies to lateralize musical stimuli, with a delayed but marked right hemisphere lateralization during harmony perception in non-musicians and an attentive mode of listening contributing to a left hemisphere lateralization in musicians.

http://brain.oxfordjournals.org/cgi/content/abstract/122/1/75