Αν σας δινόταν η ευκαιρία να αποθηκεύσετε όλες τις καταγράψιμες πληροφορίες τις ζωής σας, θα το κάνατε; Και λέγοντας "καταγράψιμες" εννοώ οποιαδήποτε οπτική, ακουστική (και οπτικοακουστική) πληροφορία, καθώς επίσης και δεδομένα που αφορούν στη βιολογική σας κατάσταση (πίεση, αδρεναλίνη κτλ) .
Ο Gordon Bell έχει βαλθεί να μας πείσει πόσο χρήσιμο κάτι τέτοιο θα ήταν. Προς όφελος της Microsoft, φυσικά, για την οποία και δουλεύει. Εδώ είναι ένα άρθρο του στο οποίο μας εξηγεί το όλο project, και εδώ ένα μικρότερο άρθρο του στο Scientific American. Για μια λιγότερο υποκειμενική προσέγγιση μπορείτε να διαβάσετε και αυτό.
Μερικά από τα ερωτήματα που έχουν τεθεί (και αναφέρονται στο τελευταίο link) είναι:
Ο Gordon Bell έχει βαλθεί να μας πείσει πόσο χρήσιμο κάτι τέτοιο θα ήταν. Προς όφελος της Microsoft, φυσικά, για την οποία και δουλεύει. Εδώ είναι ένα άρθρο του στο οποίο μας εξηγεί το όλο project, και εδώ ένα μικρότερο άρθρο του στο Scientific American. Για μια λιγότερο υποκειμενική προσέγγιση μπορείτε να διαβάσετε και αυτό.
Μερικά από τα ερωτήματα που έχουν τεθεί (και αναφέρονται στο τελευταίο link) είναι:
- Ποιό κομμάτι της ζωής κάποιου αποτελεί προσωπικό δεδομένο κάποιου άλλου;
- Ταυτίζεται η ανθρώπινη-εγκεφαλική μνήμη με την καταγραφή μιας κάμερας; (παράλογο...? δεν απαντάει.. άρα λογικό)
Δεν θέλω να υποβαθμίσω τη σημασία αυτού του εγχειρήματος, τουλάχιστον όσον αφορά στις ιατρικές του εφαρμογές (π.χ. καταγραφή λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού). Ωστόσο, κρατώ τις επιφυλάξεις μου σχετικά με τη χρησιμότητά του σε μαζικό, καθημερινό επίπεδο... Μήπως η μνήμη μας είναι όπως είναι για κάποιο πολύ καλό λόγο; Μήπως θα ήταν καλύτερο να μην έχουμε πρόσβαση σε όλες μας τις παρελθούσες εμπειρίες;
*εννοείται πως πρόκειται για άκρως καταχρηστική χρήση του όρου
*εννοείται πως πρόκειται για άκρως καταχρηστική χρήση του όρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου