Σάββατο, Νοεμβρίου 01, 2008

Συμβολισμός vs Μαθηματικός Λογισμός

Προσπαθώντας να καταλάβω την συμβολική προσέγγιση ενός μοντέλου του νου, (btw, του Pylyshyn κάποιος να του υπενθυμίσει την δομή υποκείμενο - ρήμα - κατηγόρημα), δεν μπορώ να βγάλω απ΄τη σκέψη μου την αναφορά του Κου Μπαλτά σε ένα "συνεπές" σύστημα λογισμού.

  • Έστω {a,b,c ...} στοιχεία μιας "ομάδας"
  • Ορίζω πράξη # της οποίας το μόνο απαίτούμενο είναι πως το αποτέλεσμα της πράξης
    c = a # b
    ανήκει στην "ομάδα"
  • Ορίζω μοναδιαίο στοιχείο e τέτοιο ώστε
    a # e = a
    και
  • Ορίζω τον "ανάστροφο" του a, a^(-1) τέτοιον ώστε
    a # a^(-1) = e
Έχουμε λοιπόν ένα σύνολο {a, b, c,....} στοιχείων (συμβολισμών), κενό περιεχομένου, καθώς και μία πράξη #, επισης κενή περιεχομένου. Το συμβολικό αυτό σύστημα χαρακτηρίζεται από αιτιακές σχέσεις (επιτρεπτές πράξεις - κανόνες).

Αυτό το σύστημα μπορώ να του αποδώσω νόημα σημασιακό, αν αποδώσω τις εξής ερμηνείες:

ομάδα <-> το σύνολο των ρητών αριθμών
# <-> η πράξη της πρόσθεσης
e <-> ο αριθμός 0
a^(-1) <-> -a


Ένα αιτιοκρατικό σύστημα το οποίο χαρακτηρίζεται από επεξεργασία συμβόλων κενών περιεχομένου, στο οποίο μπορώ να αποδώσω ερμηνείες....

1 σχόλιο:

uqbar2342 είπε...

Απ' όσα ξέρω για τα τυπικά φορμαλιστικά συστήματα, η έννοια της αιτιότητας τους είναι παντελώς αδιάφορη..(όπως και κάθε άλλη έννοια υποπτεύομαι..)
Δε νομίζω πως μπορούμε να μιλάμε για αιτιακές σχέσεις στα πλαίσια ενός τέτοιου φορμαλιστικού συστήματος ειδικά όταν δεν έχουμε βάλει ακόμα στο παιχνίδι την ερμηνεία.

Νομίζω πως ο Μπαλτάς τα υπεραπλούστευσε κάπως χθες..
Πχ, αυτό που ορίζεται αρχικά στο συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ένα διμελές συναρτησιακό σύμβολο # (ένα σύμβολο δηλ, που η έγκυρη χρήση του εντός του συστήματος επιβάλλει αυτό να ακολουθεί ένα σύμβολο από τα στοιχεία της "ομάδας" και να ακολουθείται από ένα σύμβολο από τα στοιχεία της "ομάδας" και αν όλο αυτό το σχήμα βρίσκεται δίπλα στο σύμβολο = θα πρέπει από την άλλη πλευρά του συμβόλου = να υπάρχει ένα σύμβολο από τα στοιχεία της "ομάδας"!! // καταλαβαίνω τον εκνευριστικό σχολαστικισμό της προηγούμενης φράσης, αλλά τέτοια τέρατα προκύπτουν αν προσπαθήσει κανείς να εξοβελίσει τα περιεχόμενα..) Επιπλέον, θα πρέπει εξίσου φορμαλιστικά να ορίζεται και το σύμβολο =, διαφορετικά, αν το χρησιμοποιούμε προϋποθέτοντας τη συνήθη έννοια της ισότητας, έχουμε τουλάχιστον ένα σύμβολο με σημασιακό περιεχόμενο να καταστρέφει την αυστηρή, συμβολική τυπικότητα του συστήματος..
(και, φυσικά, δεν μπορεί να μιλά κανείς για πράξεις παρά μόνο για χειρισμούς συμβόλων!!)

καλή αρχή και ως author, phineas!!
:))